Fırça çapı.Özellikle, fırçanın temel parametreleri olan bir fırçanın boyutunu ve kıl sayısını doğrudan temsil eden tıraş fırçası düğümünün tabanının boyutuna atıfta bulunur.Kıllar ve sap arasındaki eklemin boyutu ölçülerek bilinebilir.Ünlü Wee Scot hariç, yaygın fırça çapı aralığı 21-30 mm'dir ve çok az sayıda fırça bölümü 18 mm veya 32 mm'ye ulaşabilir.28 ve 30 tipik büyük fırçalar olarak kabul edilebilirken, 21 ve 22 tipik küçük fırçalardır.
Fırça uzunluğu.Kılların uzunluğunu ifade eder.Tek tip bir standart yoktur.Bazıları kılların tabanından kılların ucuna kadar olan uzunluğu kullanır, bazıları sapın dışına uzanan kılların uzunluğunu kullanır ve ayrıca kıl sapının bağlantısından kılların tepesine kadar olan dikey mesafeyi kullanır.Üçüncü tip daha çok genel marka fırçalarda, birinci tip ise daha çok tıraş fırçası tamiri ve artisan fırçalarda kullanılır.
Kılların şekli.Ampule bölünmüş, yelpaze şeklinde, düz başlı, karışık.Piyasaya ağırlıklı olarak hibrit ve ampul hakimdir.Bazı insanlar fan şeklini tercih eder.Düz kafa temel olarak yalnızca DIY'de bulunur.
Kol malzemesi.Genellikle reçine, ağaç, azgın (boynuz, genellikle hayvan türleri ile eklenir) ve metal yaygındır.Genel olarak konuşursak, reçine esas olarak teşvik edilir.Keratinin maliyeti yüksektir ve suya maruz kaldığında deforme olmaması zordur ve gösterişlidir;ahşap genellikle boyalı ve su geçirmezdir, ancak tamamen izole edilemez.Değişen nem ve kuruma nedeniyle hala deformasyon ve çatlama olgusuna sahiptir ve yüksek kaliteli ahşabın maliyeti son derece yüksektir;sabunlamadan sonra metalin kayması kolaydır Ve metal reçine kombinasyonunun sapının bir kısmı alüminyum değildir ve sap, fırçanın ağırlık dengesini etkilemeyecek kadar ağırdır.
işçilik.Esas olarak manuel ve mekanizmaya ayrılmıştır.Mekanizma, tıraş fırçalarının gerekli yoğunluğunu sağlayamıyor, bu nedenle el yapımı, tıraş fırçaları alanında gerekli olan temel teknolojidir ve çok üst düzey bir yol değildir.
Fırça malzemesi.Esas olarak porsuk kılı, domuz kılı, at kılı ve sentetik liflere ayrılır.Bir tıraş fırçası olarak bu doğal olarak en önemli farktır ve aynı zamanda tıraş fırçası sınıflandırmasının da temeli ve temelidir.
Dayanıklılık veya dayanıklılık.Kılların kısa bir kuvvet süresinden sonra orijinal düz ve düz şeklini geri kazanma yeteneğini ifade eder;veya güce direnme ve düz ve düz kalma yeteneği.Bu iki kavram üzerinde dikkatlice düşünürseniz aslında bir fark vardır ancak genel olarak topluca omurga olarak adlandırılırlar ve fırça ne kadar güçlüyse o kadar iyidir.
Yumuşaklık/çizik derecesi.Objektif bir teknik parametre olmamakla birlikte fırçalar hakkında yorum yapılırken yani tam anlamıyla fırçanın yumuşaklığı ve tıraş olup olmadığı da ortak bir faktördür.Diğer performansı etkilememesi durumunda, yumuşak doğal olarak iyidir.
Su deposu.Kullanım sürecinde fırçayı, suyu fırçada tutması kolay veya çok az suyu ifade eder.Farklı kıllara sahip fırçalar bu performansta farklı performansa sahiptir.Porsuk kılı, su deposu güçlü olanıdır, kılları ise daha az su deposu olandır.Bu performansın güçlü ya da zayıf olduğunu söylemek mümkün değil.Kişiselleştirme derecesi çok güçlü.Tıraş alışkanlıklarınıza uyum sağlamak daha iyidir.
Yoğunluk.Kelimenin tam anlamıyla kılların ne kadar sıkı olduğunu ifade eder veya kılların yeterince yoğun olup olmadığı da anlaşılabilir.Genellikle yoğun daha iyidir, ancak çok yoğun fırça şeklinin gevşemesine neden olabilir.Daha düşük yoğunluğa sahip fırçalar, tipik bir olumsuz tanım olan gevşek olarak tanımlanacaktır.Yoğunluk esas olarak fırçanın yapımına bağlıdır ve kılların kendileriyle çok az ilgisi vardır.
Bir tıraş fırçasının genel değerlendirmesi, yukarıdaki 4 boyuttan kapsamlı bir değerlendirmedir.
Gönderim zamanı: 12 Temmuz 2021